Saturday, December 31, 2005

satu hari yang damai....

30 disember 2005

10.30 am

huaaaarrrghh!!! bangun tido pagi ni, aku menguap macam singa jantan mengaum.. masih rasa lagi mengantuknya, tapi dah tak ada hati nak tido dah.. org menganggur, camni laaa...

eh, dah pukul 10.30 dah?? tadi macam ada org telepon, siapa ya??? oh!! adik ku rupanya.. lupa pulak.. sedap2 tido, kena kacau, hilang nafsu tido aku.. ada ka patut, tepon suruh pegi interview.. tepon la semalam, pagi ni interview, pagi ni baru cakap??? apo laaa... sempat sangat la kalau nak pegi, kan adikku sayang... Grrrr... apa2 pon, tima kasih la dik sebab ingat jugak kat abg ni yeee....

hari ni aku nak buat apa?? hari ni aku nak buat apa?? hari ni aku nak buat apa??

apa aku nak buat hari ni?? apa aku nak buat hari ni?? apa aku nak buat hari ni??

buat apa aku nak hari ni.. eh?? silang2 perkataan yg sama byk maksud pulak jadinya.. tapi pokoknya, hari ni tak ada urusan penting kot.. kejap lagi pegi UM la.. eeerrr!! hari ni hari jumaat kan, tgh hari sampai pukul 2 sudah terisi.. makan sampai pukul 2.40.. pastu??? hmm.. pegi UM.. canteeeek!!! yessa!!! ada jugak benda nak buat..

2.45 pm

sampai jugak aku kat umah yg terchenta nih.. semayang jumaat tadi tok khatib khutbah apa ya?? nyanyuk ka aku, baru sekejap tadi dah lupa dah.. pasal nasi ayam faveret dan terbaik tadi kot yg buat aku lupa nih.. hari ni nasi ayam tu tak best la plak, tak jaga kualiti betul.. lantak engkau la tauke nasi ayam.. kenyangnya...

layan internet jap.. eh?? Yahoo Messenger... Sign In.. hampeh.. mana pegi semua org?? hari ni jumaat beb.. takkan sibuk kot.. tak jumaat langsung laa.. buzz!! oh, kawan lama.. heheh, tak keja plak mamat nih..

prong prang prong prang.. buzz!!! heheheh!!!! muehehehe!!! huhuhuhuhu!!! ya ka?? ish 8x..!!

dah pukul 3.50.. aku nak pi UM, tapi sangkut lak kat YM nih.. "okla, aku nak tido dulu, malam nak keja.." kata la si kawan lama tadi.. "wokeh!!"

alamak!!! hujan la plak.. layan astro je laaa...

aduuuuuh!!!! tak astro betul la astro ni... ni yg marah ni, hujan je, tak de signal... kata canggih sangat, bayaran mahal.. time aku nak tgk ni laa ko nak tak de sia...... zzzzz!!!

7.15 pm

ni yg aku malas ni, celik2 mata je dah gelap.. hilang satu hari aku.. siap dah azan dah..

eh!! Nokia Football Crazy, ESPN.. layan je la, sampai pukul 8 je benda ni, sempat sembahyang ni.. bagus sgt la kan, main tangguh2 lak sembahyang..

8.15 pm

sampai kat tingkat sebelas.. "korang kena pindah hari ni jugak ke??".. member2 aku ni nak pindah umah sebab nak elak sewa tinggi.. "esok la kitorang selesaikan yg lain, hari ni yg penting2 dulu.."...

bedebuk!! bedebak!! ketong!! keting!! mengalahkan org buat umah..

"malam ni jadi tak main bola??"..

"jadi, pukul 1, tadi diorang dah call.." aku jawab sambil tgk astro..

"apsal main pukul 1?? tension betul aku..."

suka hati kau la.. malas aku nak layan... eh!! Kungfu Hustle.. layan la kejap..

10.30 pm

"ada lagi ke barang nak angkut mlm ni??"..

"ada, tapi jom gi makan dulu laa.."

"ok, umah kau kan, aku layan je laa.. makan mana???"

sampai la kitorang kat mapley 14 @ SS223..

11.30 pm

sampai umah...

"kejap lagi tolong aku angkat barang tau, jgn lari plak.."

"sekarang ke?? lepas main bola laaa.. malas aku"

"ok.. kau jgn buat2 penat lak.. TV ni berat nak mampos ko tahu.."

apa2 aja laaa labu...

1.00 am (hari berikutnya)

ok, mula main bola..

ni main bola ke nak bunuh org.. ni yg angin nih.. aku dapat bola jek, tertenyeh muka aku kat jaring sebelah ni.. Grrrrr...

"padan muka kau.." dalam hati kecil ku terasa puasnya.. wakakakaka... tergolek encik tersebut, main jahat lagi.. sampai habis main kau akan kena dgn semua org.. tiada kasihan utkmu.. padan muka..

habis main dah 2 lebih.. minum jap, balik..

adooiii... kena angkat barang la pulak.. fuuuuh!!! pukul berapa aku nak sampai umah aku ni..
ye la.. hari ni hari diorang kan.. lain kali hari aku pulak.. byk betul brg haaa...

4.30 am

haaa... sampai pon umah terchenta nih.. layan internet jap..

dah pukul 5.55?? aiyooo...
_____________________________________________________________

tu la satu hari yg damai aku.. damainya.. sehingga terasa kering poketku.. bila la aku nak dapat keja nih..

apa pulak yg akan berlaku esok.. apa lagi aku nak buat esok.. ada aktiviti lagi tak esok..

alahai!!!


Labels:

Thursday, December 29, 2005

aku pesimis tapi berharap...

aku baru habis belajar.. setelah bertahun-tahun belajar tak habis2, akhirnya aku lepas jugak.. fuuuhh!!! lepas satu beban dalam otak mak pak aku, walaupon aku dok camtu jugak.. :D apa nak jadi nih..

tapi bila dah abis belajar nih, aku rasa sangat pesimis pasai peluang aku utk maju.. tambah2 bila dibandingkan ngan org lain.. masa tgh belajar (yg lama gila tuh) aku rasa optimis la jugak, sebab student kan, boleh buat apa saja.. tapi skarang, tatau lak nak buat apa..

aku seorang yg optimis, tu aku tahu.. tapi bila semangat makin luntur, hati makin jadi lemah, kemahuan menjadi semakin besar, keperluan menjadi semakin menekan, rasa macam dah takde masa depan.. kalau berterusan macam ni, boleh jadi mental disorder ni.. huyoooo... takut la plak. nasib baik la pesimistik aku nih dtg dgn pakej lantak le, kalau tidak dah lama dah masuk wad "aku bukan org gila"...

dalam rasa pesimis yg sgt2 ni, lahir jugak satu pengharapan.. dalam hati aku tetap berharap sesuatu yg baik utk aku dan mak pak aku berlaku dgn segera, contohnya dapat durian runtuh ka, dapat keja kat oversea ka, dapat sponsor utk kawen ka.. huhuhuh!! bunyi macam angan2 ja..

"Allah tak ubah nasib satu kaum itu, jika mereka tak berusaha utk mengubahnya...." hingga akhir ayat.. pengharapan, mungkin satu doa, walaupon tak diungkapkan.. walaupon nampak lebih kepada angan2.. walaupon nampak macam tak masuk akal.. ia satu doa..

bila dah pesimis, tinggal doa je la kan.. tapi takkan nak doa sambil berangan.. lawak la plak..
"ya Allah ya tuhanku, bagilah aku dapat keja yg best2. pastu, kalau keja dah best tu, kasik la gaji dia 10 ribu ringgit sebulan. pastu, bleh la aku buat umah 18 tingkat...." tgk, doa sambil berangan, camtu laaa...

umor dah nak masuk 26, tapi dok macam dulu jugak.. macam tak de kemajuan pon, macam je la, kalau reti nak bersyukur, sebenarnya ada kemajuan.. tapi kemajuan yg diingini tu yg belum..

bila dah pesimis ni, nak maju yang macam mana pon dah tak tau dah.. nak maju macam ananda krishnan ka?? syed mokhtar ka?? sudirman ka?? ataupon macam pakcik yg bukak gerai makan kat bawah flat ni, dulu dia bukak satu meja jual cucur saja, sekarang dah siap nasik lauk sampai tgh malam, meja dah bertambah jadi 5 bijik..

bila dah pesimis ni, harapan bukan main la besarnya.. tapi tak tau macam mana nak menggapai harapan itu, sebab semangat dah hilang.. pastu bila dapat sikit, mula la nak kecewa, ye la, harapan besar sgt.. huh! macam2 la bila dah hilang semangat..

tapi tu la, sebabkan masih berharap, semangat yg hilang pasti akan kembali.. chewah!!! walaupon tak tau bila.. semakin semangat kita hilang, semakin kita terdesak, semakin kuat harapan (doa) kita.. cthnya bila takut hantu, hilang semangat, tapi kalau terdesak tu, lari buleh tak pijak bumi, dalam hati, "harap2 la hantu tu tak kejar aku".. kan?? dan bila sampai ketika itu, pasti akan ditunjukkanNya jalan.. aku pasti, yakin, hearggghh!!!.. kelakar la plak, macam rockers ja gaya..

saja aku menulis utk meluahkan perasan kat monitor nih, ko je la yg paham monitor oiii... mana tak nya, dari pagi sampai ke malam ko mengadap muka aku ja... aku pon dah letih tgk ko.. (ni dah tanda2 dah ni, jaga2 takut kena hantar ke wad "aku bukan org gila".. ada ka cakap ngan monitor..)

aku pesimis tapi berharap..

kalau dipendekkan, pesimis+berharap=pesirap... huhuhuhu...

kalau, berharap+pesimis=berhamis.. wakakakaka...

kalau, pesimis+berharap+limau=pesirap limau... huargh huargh huargh..

tiba2 aku terjaga, aku bermimpi rupanya... klaka2.. nasib baik, aku tak mahu ke wad "itu"... best jugak kalau aku tulih kat blog nih.. (senyum sengih sorang2=4S)...

Labels: